– Skąd pomysł na nazwę „Gajówka” dla gospodarstwa agroturystycznego?
Eleonora Witkowska: – Nazwa wzięła się od nazwy miejscowości Gaj koło Krakowa, gdzie wcześniej mieszkałam.

– Piękny, drewniany dom, z dala od miasta, to niewątpliwy atut gospodarstwa. Proszę powiedzieć, czy turyści chętnie korzystają z noclegów w takim obiekcie?
E.W.: – Jest to dom z drewnianych bali. Czuć w nim atmosferę drzewa świerkowego, powietrze jest przesiąknięte tym zapachem. W takim pomieszczeniu bardzo dobrze się śpi. Mogę potwierdzić to ja, jak i goście, którzy tutaj mieszkają. Często to właśnie oni zwracają uwagę na tą atmosferę i bardzo ją sobie chwalą. Dom położony jest na wzniesieniu, na skraju lasu. Właściwie otoczony jest z trzech stron lasem. Widoki są przepiękne. Z tarasu widokowego, który jest po południowej stronie domu, widać całą panoramę okolicy Jamnej, Ciężkowic, a nawet Rożnowa. A jeżeli jest dobra pogoda, to widać również Tatry.

– Jakim zapleczem dysponuje to miejsce?
E.W.: – Do dyspozycji turystów jest duży salon. Można tam spożywać posiłki, jest telewizor. Można tutaj potańczyć, zorganizować wieczorek zapoznawczy. Spokojnie mieści się tu dwadzieścia pięć osób. Mamy do dyspozycji turystów pokoje 2 i 3 osobowe. Jest to też domek, w którym mieszkamy my – gospodarze. Oprócz tego mam działkę, a tam uprawiamy warzywa, zioła, owoce takie jak truskawki, poziomki, maliny. Jest to jak najbardziej naturalna uprawa, bez żadnych sztucznych nawozów. Rośliny zasilane są obornikiem. Warzywa są pyszne, zdrowe i naturalne. Oczywiście potem trafiają na stół naszych gości.

– Jaka pora roku jest najpiękniejsza na Jamnej?
E.W.: – Według mnie najpiękniejszą porą jest wiosna, zwłaszcza maj i czerwiec. W maju wszystko zaczyna się rozwijać. Czerwiec jest piękny, bo przez całą dobę świerszcze grają na swoich skrzypcach. Francuzi, którzy u mnie byli, powiedzieli, że sprzedaję ciszę i spokój. To dla mnie najlepsze wyróżnienie i reklama.

– Może jest to sposób na promocję tego miejsca?
E.W.: – Goście przyjeżdżający z miasta, powinni znajdować tu ciszę i spokój. Po to przyjeżdżają. Mogą odprężyć się na łonie natury. To miejsce jest idealne nawet dla znerwicowanych gości. Gwarantuję, że będą wyjeżdżać stąd zrelaksowani i spokojni, zadowoleni z siebie i z życia. Ja tu mieszkam dopiero od trzech lat, a od tego czasu całkiem inaczej się czuję.

– Proszę opowiedzieć jeszcze o swojej kuchni. Z czego jest najbardziej znana?
E.W.: – Jeszcze nie jest taka znana. Moją specjalnością w kuchni są pierogi z różnymi farszami. Goście bardzo je sobie chwalą. Mówią, że nigdzie nie spotkali takich pierogów, jak u mnie. W sezonie owocowym są pierogi z truskawkami, jagodami, poziomkami, wiśniami. Serwuje również pierogi ruskie, z serem i ziemniakami, mięsem, kapustą i grzybami. Grzyby zbieramy sami w najbliższym lesie. Są też pierogi z fasolą – nasz rejon słynie z uprawy fasoli.

– Kiedyś miałem okazję spróbować u Pani pierogów z ziołami. Czy nadal są takie?
E.W.: – To były pierogi z serem i z miętą. Robię takie pierogi, jakie goście sobie zażyczą. Pierogi, cisza, spokój i domek w pięknej okolicy. „Gajówka” znajduje się w znanej miejscowości. Myślę, że wiele osób kojarzy Jamną z Dominikanami. 15-tego sierpnia odbywa się tu nabożeństwo do Matki Boskiej Niezawodnej Nadziei. Tutaj jest dom św. Jacka, gdzie odbywają się rekolekcje i inne przepiękne uroczystości. Warto tu przyjechać nawet na same takie wydarzenia. Jeśli chodzi o inne atrakcje, to w 20 minut można dojechać samochodem nad Jezioro Rożnowskie. Kiedy jest ładna pogoda, to moi goście często tam jadą odpocząć, popływać, a u mnie jedzą śniadanie, obiad i kolację.

– Jamna nie jest dużą miejscowością, dlatego łatwo znaleźć „Gajówkę”. Jak dojechać do tego gospodarstwa?
E.W.: – Od Tarnowa jedziemy w stronę Wojnicza, później Zakliczyna. Stamtąd udajemy się na Rożnów. W miejscowości Paleśnica, za wiaduktem, znajduje się kierunkowskaz w lewo na Jamną. Od tego zjazdu trzeba jechać około 5 km. Dokładnie w tym samym kierunku jak na Bacówkę i Dom Świętego Jacka. Mój drewniany dom z bali znajduje się po lewej stronie, przy drodze prowadzącej do Bacówki.

– Wiele osób wie, gdzie jest bacówka i gdzie jest kościół.
E.W.: – Gajówka nie jest daleko. Ode mnie na bacówkę jest 100 m, a do kościoła może 200 m. Można powiedzieć, że mieszkam w centrum Jamnej.

– Czy ciężko dojechać tutaj zimą?
E.W.: – Zimą droga jest dobrze utrzymana. Jest posypana, a pod górę jest około 1,5 km. Jeżeli nie da się dojechać od strony Paleśnicy, tam gdzie jest stromo, to trzeba próbować od strony Ciężkowic. Z tamtej strony nie ma takiej stromizny.

– Skąd przyjeżdżają do Pani turyści?
E.W.: – Z różnych okolic. Najwięcej ludzi jest z okolic Śląska i Warszawy. Są nawet goście z Gdyni i Gdańska. Bardzo często pojawiają się turyści z Krakowa. Ci mają niedaleko. Z Krakowa można dojechać tu w niewiele ponad godzinę.

– Dwa lata temu otrzymała Pani tytuł lokalnego bohatera.
E.W.: – Tak. Byłam wtedy mocno zaangażowana w prace Lokalnej Grupy Turystycznej Dunajec-Biała. Często wyjeżdżałam na rożne prezentacje, wystawy, konkursy. Sądzę, że dlatego mnie po prostu wybrano.

– Dziękuję za rozmowę.
E.W.: – Również dziękuję i serdecznie zapraszam.

Jeżeli chcesz wiedzieć więcej na temat Gajówki na Jamnej zapraszamy na stronę www.jamna.agro.pl