Dlaczego bacówka w Jamnej jest tak daleko? 
Daleko? Od czego?

Od innych schronisk górskich, od głównych szlaków...
Zgodnie z ideą budowy moskałówek, bacówki te miały być oddalone od siebie o jeden dzień marszu. Tak, aby turysta mógł w nich nocować, wędrując od Karpat po Sudety. Według pierwotnej koncepcji Edwarda Moskały, kluczami do nich powinni dysponować sołtysi najbliższych wsi. Dość szybko okazało się, że wizja bazy pozbawionej stałego gospodarza jest nierealna. Bacówka w Jamnej to jeden z ostatnich obiektów wybudowanych według tego planu. Od szesnastu lat, czyli odkąd tu jestem, wszyscy próbują uświadomić mi, że nie mieszkam w górach, lecz na pogórzu.

I chyba mają rację...
Doskonale zdaję sobie z tego sprawę. Wiem jednak też, że prawdziwy klimat miejsca tworzą przede wszystkim ludzie, zarówno gospodarze, jak i goście, a ściany domu i otoczenie są mniej ważne. Sam fakt, że schronisko stoi w górach, nie wystarczy, aby atmosfera wewnątrz była górska. Zgadza się, jesteśmy daleko od znanych szlaków. Czerwony Beskidzki omija nas szerokim łukiem, ale dla turystów odległość ta nie stanowi przeszkody. Odwiedzają nas pomimo niej, a niektórzy wręcz właśnie dlatego, że Jamna znajduje się na uboczu. Dla wielu osób jest to jej atutem.

Tym bardziej, że lokalnych szlaków tu nie brakuje.
Sam sfinansowałem wytyczenie dwóch. Bacówka jest idealną bazą wypadową dla zwiedzających Pogórze Rożnowskie. W pobliżu prowadzą trasy dostępne dla rodzin z dziećmi, tutaj najłatwiej zachęcić je do wędrowania po górach. Przez Jamną wiedzie też kilka szlaków rowerowych, niebywale atrakcyjnych, lecz mniej wymagających niż beskidzkie.

Brzmi jak reklama, redakcja nam tego nie przepuści...
Nie reklamuję bacówki, lecz o niej opowiadam. Nic na to nie poradzę, że ma swoje zalety, chociaż oczywiście nie jest wolna od wad. Została wybudowana przez Karpacki Oddział PTTK i od początku przynosiła straty, przekazano ją więc gminie Zakliczyn. Zmiana właściciela nie pomogła, nadal była deficytowa. W 1995 roku odstąpiono ją Uniwersytetowi Adama Mickiewicza w Poznaniu. Budynek był w opłakanym stanie technicznym, remont trwał niemal dwa lata. Bacówkę uroczyście otworzyliśmy z żoną w lipcu 1997 roku i od tamtego czasu funkcjonuje nieprzerwanie.

Dlaczego Jamną zarządza uczelnia z Poznania? Są przecież znacznie bliższe.
Ponieważ na sąsiednim pagórku stoi Dom Świętego Jacka, czyli ośrodek duszpasterstwa akademickiego poznańskich ojców dominikanów. Przez wiele lat mieszkał tam słynny ojciec Jan Góra (organizator Ogólnopolskich Spotkań Młodych pod Bramą III Tysiąclecia na Lednicy – przyp. red.). To właśnie on zaproponował uniwersytetowi przejęcie bacówki.

Czytaj więcej www.nmp.pl